Ulica Krokodyli

Pytanie - czy mając bliźniaka można być normalnym? Czy widoczny duplikat w naturalny sposób nie uzewnętrznia własnej schizofrenii? Czy objawy obłędu nie są czymś bliskim w takim przypadku? Bracia Quay - szaleńcy, bliźniacy, artyści, filmowcy. Rocznik '47. Urodzeni w Ameryce jak najszybciej uciekają z niej, by osiąść w Londynie. Quay X 2 - urodzeni z piętnem dualizmu, harmonii, cztery ręce, cztery nogi, dwie głowy. Ich rzeczywistość w naturalny sposób musi odbiegać od przyjętych norm. Artyści pozbawieni współczesnego piętna pragnienia bycia pop. Gdzieś na obrzeżach kultury od prawie trzydziestu lat realizują swoje nieokiełznane obrazy.

Bo filmy braci Quay to po prostu ruchome zdjęcia, klasyczne animacje z wykorzystaniem bezdusznych lalek. Opętanych postaci próbujący się przeciwstawiać odgórnemu prawu otaczającego ich świata. Dekonstrukcję otaczającej rzeczywistości. Świat, w którym wszystko jest jedyne w swoim rodzaju, świat pełen niepowtarzalnych struktur. Dynamicznych, nieopisanych, rozbitych, rozciągniętych, poszarpanych. Quay, Quay owładnięci piętnem niemieckiego ekspresjonizmu, surrealizmu, nurtów awangardowych. Spadkobiercy Franza Kafki, Bruno Schulza, Jana Svankmajera czy Jorge Luisa Borgesa. Bogowie klaustrofobicznego świata materii. Sztukmistrze antropomorficznej skorupy.

Marcin Bałczewski na stronie Puzdra Krytycznego

znalezione na (porzuconym, niestety) blogu Animation and Film Reviews

Muzykę skomponował Lech Jankowski (jeszcze przed powstaniem obrazu).

Thou shalt not stop liking a band just because they've become popular

Na świecie tyle dobrego, że nie da rady ogarnąć. Objawienie tygodnia to Scroobius Pip:




Wersja z napisami tu.

znalezione na Popkulturalnym

- Dlaczego zdecydowałeś się przybrać na scenie imię postaci z wiersza Edwarda Leara? Czujesz się jakoś specjalnie związany z tym właśnie poetą?

- Czuję się bardzo związany z tym wierszem. Opowiada on o dziwnym stworzeniu, które budzi się w środku dżungli, nie wiedząc, kim tak naprawdę jest. Przyłącza się do tygrysów mieszkających w lesie, ale szybko sobie uświadamia, że nie jest tygrysem, później próbuje żyć z rybami, ale to także mu nie pasuje. W końcu decyduje, że nie pasuje do żadnej kategorii, jest po prostu Scroobiusem Pipem. Strasznie lubię tę postać, więc zmieniłem tylko wymowę jej imienia.

Ultramaryna

Let me hear your body talk

Poznajcie moją przewrotność, takie rzeczy w poniedziałek tylko u mnie:

znalezione na diggin.pl

Nie wszystkie bajki kończą się dobrze

W niniejszym tomiku Bohdan Butenko zebrał niezwykle niegdyś popularne wierszyki dydaktyczne. Acz w nietypowej, bo parodystycznej postaci. Opowiastki o urwisach i nicponiach, gdzie wszelkie psoty i niegrzeczności – ku przestrodze, a także ku nauce – nie mogą ujść płazem, zachwycają czarnym humorem połączonym z makabreską i odrobiną absurdu.

ze strony Naszej Księgarni

"O Juleczku, co miał zwyczaj ssać palec":






Kto chce więcej, znalazłam też "Utoniętego Zyzia".

Horacio Salinas

z serii: Hans Christian Andersen
Emperor's New Clothes

Brain Repair

z serii: Allergies

z serii: White Heat

z serii: Carnivore

znalezione na why not?
oraz who killed bambi?

Polecam odwiedzenie strony autora.

"Z tego cienia na podłodze duszy mej już żadne ręce / Nie podniosą - NIGDY WIĘCEJ.*

Vincent to jedno z pierwszych dzieł Tima Burtona. Bohater wygląda tak:

Vincent Malloy is seven years old
He’s always polite and does what he’s told
For a boy his age, he’s considerate and nice
But he wants to be just like Vincent Price

cały tekst tu

A sam film wygląda tak:




*tłum. Władysław Jerzy Kasiński

Nollywood w zbliżeniu

Nollywood (...) produces movies on its own terms, telling stories that appeal to and reflect the lives of its public: it is a rare instance of self-representation on such a scale in Africa. The continent has a rich tradition of story-telling that has been expressed abundantly through oral and written fiction, but has never been conveyed through the popular media before. Stars are local actors; plots confront the public with familiar situations of romance, comedy, witchcraft, bribery, prostitution. The narrative is overdramatic, deprived of happy endings, tragic. The aesthetic is loud, violent, excessive; nothing is said, everything is shouted.

In his travels through West Africa, Hugo became increasingly intrigued by this hyperactive industry, in constant production. He compiled a list of the iconic images and scenes that had attracted his attention, and imagined photographing in these settings. Initial attempts to photograph on actual film sets however failed, in Hugo's mind, to capture the intensity of the situations. He decided to take his interpretation of these staged realities into another realm by assembling a team of actors and assistants. He asked them to recreate the stereotypical myths and symbols that characterise Nollywood productions, reproducing the dynamic of movie sets.

Michael Stevenson

znalezione na today and tomorrow

3 sceny z życia

Komentują, że kreska zbyt podobna do Raczkowskiego, ale mnie to średnio obchodzi, mnie się podoba:

Na drodze życia

Cicha wojna

Dług

więcej na blogu koloryt

Nauka hiszpańskiego

Dziś Javier Jaén:

Jamón jamón

Diosificar
mogę się mylić, ale to wygląda na grę słów: Dios (Bóg) + dosificar (dozować, dawkować)

Cafuerteras
ojej! znowu gra słów? cafetera (kawiarka) + fuerte (silny, mocny)

Brand Victim

Tiempos modernos

znalezione na why not?

Ten królik jest trochę inny

Poznajcie Maxa Estesa i jego My Life As A Bunny:

już nie pamiętam, gdzie znalezione

"The Beautiful Word"

Czyli reklama, która zachwyca:

znalezione na Drawn

Different words accidently encounter during a Scrabble game giving by chance birth to a world as unexpected as enchanting. Picture a board of Scrabble at the end of the game: words that have nothing to do with each other are crossing and overlapping, to the point that they sometimes tell a crazy story!

"Umierający łabędź"

Oglądając ten filmik pomyślałam sobie o kimś, kto niedawno miał urodziny. Na pewno się domyśli.

znalezione na about some things

Na stronie Chanel można przeczytać, że:

Karl Lagerfeld has designed an exclusive costume for 'The Dying Swan' as part of the English National Ballet's season of Ballets Russes at Sadler's Well in London in June 2009. (...)

The "tutu" was made in the Lemarié Atelier from a variety of different feathers. The costume took 3 women over 100 hours to create. It will have its debut on stage at Sadler's Wells in London on 16 June 2009 before going to Barcelona for perfomances in September at the Gran Teatro del Liceu.

wszystkie linki w cyt. fragmencie prowadzą do wiki

"Tutu" (po polsku jest tak samo) to po prostu spódniczka baletowa. Ja nie wiedziałam.

Letnie przeboje trochę mniej - część 2.

Na Ten Kens natrafiłam sprawdzając na last.fm artystów podobnych do Chinawoman. Wiadomo o nich tyle, że są z Toronto (czyli tak samo jak Chinawoman właśnie), jest ich czterech i żaden z nich nie ma na imię Ken. I niewiele poza tym.

TEN KENS are not trendy or cool, post or prog, in or out...spare us the labels and we'll spare you the disappointment.

myspace

Letnie przeboje trochę mniej

Moja propozycja na duszne wieczory (tło i rekwizyty - mały pokój, w którym brzęczy niewidzialna mucha, na biurku butelka wody mineralnej, jutro do pracy):

znalezione kiedyś na KulturKampf

Chinawoman - Aviva

Aviva, Aviva
Come on let’s have a threesome

Aviva, Aviva
It’s how our love must end
In the night the telephone is ringing
Someone is sleeping underneath our bed
Secrets listen in on our conversations
We know there’s a boogie man in both our heads
Let this love be what it wants
It wants to be fucked up
Always been the story of
Two brunettes and a blonde

Aviva, Aviva
Come on let’s have a threesome

Aviva, Aviva
The truth is always fresh
Met you in the middle of a snowstorm
Then it turned out you were living with that blonde
Soon she was looking at me sideways
Then we went round and round and round
In a dress with six arms
Two girls is not enough
Always been the story of
Two brunettes and a blonde

Aviva, Aviva
Come on let’s have a threesome

Aviva, Aviva
It’s how our love must end
Aviva, Aviva
Go on and call that shiksa
Aviva, Aviva
Let’s all go out for lunch
Aviva, Aviva
Come on let’s have a threesome
Aviva, Aviva
The truth is always fresh
Aviva, Aviva
Go on and call the shiksa
Aviva, Aviva
It’s how the story ends

Jeśli ktoś nie zdecydował jeszcze, czy zachwyca, czy nie zachwyca, może podeprzeć się opinią z last.fm:

The music may appeal to Streisand fans with an edge, European immigrants and their lost-in-the-world grown children, hipsters who don’t get embarrassed too easily, guys who secretly dream of a woman bossing them around, and the girlfriends of guys who secretly dream of a woman bossing them around.